ZATERDAG 1 BOEKT EEN MOEIZAME OVERWINNING

Op het programma stond de uitwedstrijd tegen sv Hoofddorp Zaterdag 1. Vooraf sprak ik coach Hans Verhoogt. We hebben deze week goed getraind en we hebben het uiteraard gehad over de pijnlijke nederlaag van vorige week tegen Amstelveen/Heemraad (1-6). Met elkaar hebben we daar goed over gesproken en tegelijk vertrouwen getankt voor deze inhaalwedstrijd.

Dat vertrouwen – zo bleek al gauw – werd danig op de proef gesteld. Immers: ga er maar aan staan, wanneer je na exact een half uur (!) tegen een 0-3 achterstand aankijkt. Na wat plaagstootjes over en weer was het in de 16^e minuut Hoofddorp dat wist te scoren. Onze defensie zag er daarbij niet goed uit. Laten we het maar houden op een zgn. frommelgoal (0-1).

In de 25^e minuut was aanvoerder Thijs de Dood met zijn kopbal uit een corner dichtbij de gelijkmaker. De bal ging echter rakelings over. Het deed daarom extra pijn aan de ogen om nog geen minuut later te zien, dat Hoofddorp (nota bene ook uit een corner en eveneens met een kopbal) wél wist te scoren. Ook hier zag onze verdediging er niet goed uit (0-2). Het werd voor SvO nog pijnlijker. In de 29^e minuut een aanval van Hoofddorp. Vanaf de middenlijn werd de tegenstander min of meer vrije doorgang verleend en met een afstandsschot van ca. 25 meter had onze goalie Dax de Wit opnieuw het nakijken (0-3).

Hoe anders dan vorige week: de koppies gingen NIET hangen en de rug werd gerecht.

In de 31^e minuut een prima en snel uitgevoerde aanval over rechts met Sharief Toussaint in de hoofdrol. Met een bekeken pass bereikte hij spits Daan van Unen, die de 1-3 liet aantekenen. In de 37^e minuut een vrije trap voor SvO op zo’n 25 meter van het vijandelijk doel. Anthony Voskuilen belastte zich daarmee en zag zijn schot door Roy La Grouw van richting veranderen en de aansluitingstreffer was daarmee een feit (2-3). Nog geen minuut later had (de altijd hardwerkende) Daan zelfs de gelijkmaker op zijn schoen. Zijn solo bracht hem oog-in-oog met de Hoofddorper goalie, die uiteindelijk als winnaar uit de strijd kwam. Dat zou Daan in de slotfase van de wedstrijd overigens nog een keer overkomen. Ruststand 2-3. Roy had kort daarvoor al noodgedwongen met een knieblessure de kleedkamer opgezocht. Hij werd vervangen door Hidde Boonstra, die op een goede invalbeurt kan terugzien.

SvO was na de thee duidelijk de bovenliggende partij. De aanpassingen in de veldbezetting, die coach Hans Verhoogt had doorgevoerd, wierpen hun vruchten af. Het was Kelvin Nlandu, die in de 64e minuut op links, op de rand van de zestien, zijn tegenstander behendig uitspeelde en met een prima schot de gelijkmaker scoorde (3-3). In de 65^e minuut was het weer de beurt aan Sharief. Hij slalomde door de Hoofddorper verdediging en bracht vervolgens op knappe wijze SvO op voorsprong (4-3).

Bij Hoofddorp raakte de pijp vervolgens aardig leeg en hadden diverse spelers moeite om het tempo bij te benen. Zaterdag 1 oogde gewoon fitter. Zo ook invaller Alexander Kok: met een geweldige rush bereikte hij met bal de achterlijn en stelde hij Sharief in de gelegenheid andermaal te scoren en zodoende de overwinning definitief veilig te stellen (3-5).

Na afloop aan SvO-zijde alom tevreden gezichten, zo ook bij coach Hans Verhoogt. Het eerste halfuur vond hij echter allerbelabberdst. Ik had verwacht dat we er als team gelijk op zouden klappen, maar het tegendeel was het geval. Gelukkig dat we ons na de 0-3 snel wisten te herpakken en – voor de manier waarop -verdienen de jongens een compliment, aldus Hans. Het feit dat enkele langdurig geblesseerden intussen op de weg terug zijn, zoals rechtsachter Pepijn de Koning, die gelijk in de basis startte en ook bijvoorbeeld Dave Montijn, die in de slotfase weer een kwartier wedstrijdritme heeft kunnen opdoen, stemde Hans eveneens tevreden.

Volgende week vrij en dan zaterdag 24 februari a.s. om 14.30 uur UIT tegen sv Marken.