ZATERDAG 1 OPNIEUW MET LEGE HANDEN EN VERLIEST VAN AMVJ (1-2)

Het lijkt een repeterend verhaal te worden. Vorige week tegen DWS had SvO, ver in blessuretijd, de gelijkmaker voor het grijpen, maar stonden paal en lat in de weg. Dit keer was het aanvaller Charlie den Hertog, die vlak voor tijd voor open doel miste en een ieder, die Ouderkerk een warm hart toedraagt, ontgoocheld achterliet.

Tijdens de rust hoorde ik oud-voorzitter Cees de Wit nog zeggen: ‘leuke wedstrijd’ en dat was het zeker. SvO stond prima gegroepeerd en hield de ruimtes tussen de linies klein. Vóór de winterstop min of meer het handelsmerk van het team van coach Hans Verhoogt. De laatste tijd zat er in dat opzicht wat zand in de motor, maar tegen AMVJ leek Ouderkerk op de weg terug en toonde het weer lef en (niet onbelangrijk) zelfvertrouwen. De tegenstander werd tijdig en op een volwassen manier telkens een halt toegeroepen. Het was met name centrumverdediger Simon van Rens, die vervolgens in de omschakeling en bij de opbouw, de lijntjes uitzette: soms met de lange bal over de vleugels. Dan weer de combinatie zoekende. Daar ging wel enige dreiging vanuit, maar écht gevaarlijk werd Ouderkerk niet.

AMVJ had daarentegen wel enkele kansen. Bijvoorbeeld in de 32^e minuut toen onze goalie Dax de Wit de bal met een uiterste krachtsinspanning en via de lat in het spel wist te houden. In die periode nam de druk van AMVJ overigens toe en had het wat meer het initiatief. Het was in de 39^e minuut, bij een uitval van de tegenstander over rechts, dat onze verdediger Senna Hamel de bal niet goed onder controle kreeg. Thierry van der Kooye van AMVJ benutte het buitenkansje en scoorde.

Het was echter dezelfde Senna Hamel, die in de 44^e minuut met een geweldige rush en met de bal aan de voeten de rechtervleugel opzocht. Zijn voorzet belandde op links bij Durante Olsman. Praktisch staande op de achterlijn wist hij zich knap van zijn tegenstander te ontdoen en vanuit een moeilijke hoek fraai te scoren. Ruststand derhalve 1-1.

Na de thee eenzelfde spelbeeld, waarin beide teams behoorlijk aan elkaar gewaagd waren. In de 73^e minuut was het opnieuw Simon van Rens, die zich op het middenveld knap vrijspeelde en het startsein gaf voor een prima en vlotlopende aanval. De voorzet vanaf de linkerkant leverde echter niets op. Wat heet ! In de omschakeling wist AMVJ het spel – met een lange bal – naar voren te verplaatsen. Onze rest-verdediging zag er niet echt solide uit en het was Melvin Grootfaam die zijn ploeg andermaal op voorsprong zette.

Coach Hans Verhoogt wisselde hierop veelvuldig, in de hoop alsnog een gelijkspel te forceren. Met goed breedtespel over de vleugels leek dat vlak voor tijd te gaan lukken. Invaller Kevin Nlandu werd op rechts de ruimte ingestuurd. Zijn lage voorzet bereikte Charlie den Hertog. Voor open doel mistte hij echter jammerlijk en schoot over. Een ieder aan SvO-zijde bleef ontgoocheld achter. De spelers en technische staf vanzelfsprekend het meest. De derde nederlaag op rij was hiermee een feit.

Ook voor coach Hans Verhoogt was dit een koude douche. Pluspunt voor hem was wél, dat zijn team dit keer het nodige zelfvertrouwen uitstraalde en het AMVJ – toch niet de minste tegenstander – prima partij had weten te bieden. Jammer dat we er dit keer, evenals vorige week tegen DWS, geen punt aan hebben overgehouden. In de situatie, waarin we momenteel verkeren, zijn dat dure punten die we zijn misgelopen, aldus Hans.

Volgende week zaterdag 16 maart om 14.30 uur THUIS tegen koploper Legmeervogels. Succes mannen en een oproep aan de supporters. Komt allen: ze hebben uw steun hard nodig!!!!