ZATERDAG 1 COLLECTIEF STERK EN WINT DERBY

Vooraf was de vraag in hoeverre de oorwasssing van vorige week tegen DWS (0-5) nog zou doorwerken in de streekderby tegen AMVJ, dat overigens een prima start van de competitie kende t.w. de volle buit uit twee wedstrijden. Een pittige wedstrijd voor SvO lag derhalve voor de hand.

Het werd inderdaad pittig, maar het team van coach Hans Verhoogt had zich daar terdege op voorbereid, zo zou blijken. Vorige week was volgens zijn jongens een incident en daarvan hebben zij zich prima weten te herstellen. Omdat meerdere vaste basispelers om diverse redenen ontbraken moest Hans enkele omzettingen in zijn team doorvoeren, waardoor volgens hem – vooral in de beginfase- het nodige automatisme in het spel ontbrak, maar hij zag tot zijn genoegen dat dat in het verdere verloop van de wedstrijd steeds beter ging.

AMVJ had veel balbezit en was met name over de linkerflank regelmatig gevaarlijk. Zo ook in de 26^e minuut. De bal werd voorgezet en bereikte de AMVJ-er Jeffrey Bok, die de bal met een omhaal tegen de paal zag belanden.

Zaterdag 1 was gewaarschuwd. Wat opviel was dat – in tegenstelling tot vorige week – de ruimtes tussen onze linies dit keer zo klein mogelijk werden gehouden en met veel passie en strijdlust werd geprobeerd de tegenstander een halt toe te roepen. Had AMVJ eenmaal de bal dan waren onze jongens (soms met meerdere tegelijk) present om te trachten de bal opnieuw in hun bezit te krijgen. Het waren onze beide centrumverdedigers Simon van Rens en Ray-Jay Acheampong, die bovendien regelmatig de lange bal hanteerden om zodoende achterin en op het middenveld hun medespelers enige lucht te verschaffen waardoor ook de juiste posities weer konden worden ingenomen.

In de 34^e minuut was het onze middenvelder Quinten Drupsteen, die ter hoogte van de middenlijn zijn tegenstander knap de bal wist te ontfutselen en het spel verplaatste naar de rechtervleugel. Het was Daan van Unen uiteindelijk, die na wat schermutselingen vanaf de rand van de zestien met links uithaalde en dat betekende 1-0 (N.B waarmee gelijk het nieuwe scorebord was ingewijd). Hij was het ook die in de 42^e minuut een uitgelezen kans had om zijn score deze middag te verdubbelen. Zijn schot – alleen voor de AMVJ-goalie – ging helaas hoog over. Ruststand derhalve 1-0.

Tevreden gezichten onder de SvO-aanhang, maar zouden we dit de tweede speelhelft kunnen blijven bolwerken, vroeg een aantal zich af.

Ook nu weer AMVJ met veel balbezit en een Zaterdag 1 dat doorging waar het bij de rust gebleven was: de tegenstander zo snel mogelijk de voet dwars zetten. Het was onze spits Nick van Nieuwkerk (hij hield gedurende de gehele wedstrijd regelmatig de AMVJ-verdedigers bezig) die na een vlot lopende aanval en met een subtiel boogje in de 63^e minuut Charlie den Hertog in stelling bracht. Hij werd vervolgens met een duw in de rug tegen de grond gewerkt maar scheidsrechter Adam Oren zag er geen penalty in.

In de 79^e was het wél raak. De maker van het eerste doelpunt Daan van Unen had kort daarvoor uit voorzorg het veld verlaten en het was nota bene zijn vervanger Kevin Nlandu die – aangespeeld door Charlie – de bevrijdende 2-0 liet aantekenen.

Dat zou volgens de kenners voldoende moeten zijn en dat was het ook. Hoewel AMVJ in de 90^e minuut nog de aansluitingstreffer wist te maken (2-1) en het vervolgens toch nog billenknijpen werd omdat de scheids 7 minuten blessuretijd bijtelde in verband met de wissels, tijdrekken en behandeling van blessures, zo liet hij weten.

Een prima teamprestatie, waarmee Zaterdag 1 zich volledig hersteld heeft van de fikse nederlaag van vorige week. Het speelde met passie, toonde zelfvertrouwen in combinatie met een enorme strijdlust.

Ook coach Hans was tevreden over het vertoonde spel van zijn team en trots op zijn jongens.Tactisch heel gedisciplineerd gespeeld zoals was afgesproken. Collectief heel sterk en hij prees eveneens de enorme strijdlust. Volgens hem dan ook een verdiende overwinning.

Volgende week vrij en daarna op zaterdag 28 oktober om 15.00 uur UIT tegen Legmeervogels.